พูดคุยกับสาวน้อยที่หลงไหลในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ “อิงค์-ภัสสรา” ที่ล่าสุดได้คว้ารางวัลชนะเลิศจากการประกวด Design & Engineering Track ณ ประเทศมาเลเซีย

วันอังคารที่ 29 ตุลาคม พ.ศ.2562

          พูดคุยกับสาวน้อยที่หลงไหลในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ และยังถูกพูดถึงในสังคมออนไลน์ถึงความเก่งของเธอด้วยอายุเพียงแค่ 15 ปี ก็เข้าเรียนในระดับอุดมศึกษาได้แล้ว “อิงค์-ภัสสรา จันทร์โชติเสถียร” นักศึกษาภาควิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ คอมพิวเตอร์ และการสื่อสาร สถาบันเทคโนโลยีนานาชาติสิรินธร (SIIT) มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ชั้นปีที่ 2 ซึ่งล่าสุดเธอได้คว้ารางวัลชนะเลิศจากการประกวด Design & Engineering Track ในธีม Car of The Future ภายในงาน ICDL Asia Digital Challenge 2019 ณ ประเทศมาเลเซีย มาหมาด ๆ

จุดเริ่มต้นของความสนใจด้านวิศวกรรมคอมพิวเตอร์?

          หนูเริ่มสนใจเมื่อตอนที่ไปดูงานแสดงเกี่ยวกับเทคโนโลยี แล้วเขามีการสาธิตในเรื่องของสมาร์ทโฮม รู้สึกว่าเราสามารถทำอะไรได้มากมายจากการเขียนโปรแกรมคอมฯ เพื่อสั่งงานเทคโนโลยี และพอมีโอกาสได้เข้ามาเรียนก็ยิ่งชอบ การเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ จะมีภาษาเฉพาะที่เราใช้สื่อสารกับคอมพิวเตอร์ แต่ละภาษาก็มีรูปแบบการเขียนที่แตกต่างกันออกไป การเลือกภาษาที่จะนำมาใช้งานก็ขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยอย่างเช่น ความเหมาะสมของโปรแกรมกับลักษณะงานที่จะถูกนำไปใช้ การเข้ากันได้กับโปรแกรมตัวอื่น ๆ หรืออาจตามความถนัดของแต่ละคน ซึ่งมีความหลากหลายไม่ตายตัว ขึ้นกับความซับซ้อนของความคิดในการแก้ปัญหาเพื่อหาคำตอบ ทำให้มีความยากง่ายที่ต่างกัน ถือเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งค่ะ

เคล็ดลับการเรียนตามแบบของเรา?

          เรื่องของการเรียน เราต้องตั้งเป้าหมายไว้ว่า อยากเห็นตัวเองอยู่ตรงจุดไหน พยายามผลักดันตัวเองไปให้ถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ และรักษาระดับของตัวเองไว้ ไม่ให้หลุดจากเป้าหมายที่ตั้งแค่นั้นพอ “หนูไม่ใช่เด็กเก่ง” ในคลาสยังมีเพื่อน ๆ ที่เรียนเก่งกว่าหนูอีกมาก เราไม่ต้องไปแข่งกับคนอื่น แต่แข่งกับตนเอง แล้วเราจะมีความสุขกับการเรียนกับการมีเพื่อน ไม่มองเพื่อนเป็นคู่แข่ง ทำให้เรามีความคิดพลังบวกที่จะไปใช้ต่อในกิจกรรมอื่นที่นอกเหนือจากการเรียน ซึ่งการเรียนในแบบของหนูคือ การมีวินัยในการอ่านหนังสือและทบทวนบทเรียนอย่างสม่ำเสมอ และจัดการ Life Balance ให้ตัวเอง หนูจัดการกับชีวิตตัวเองด้วยการแบ่งเวลาทั้งหมดใน 1 วัน กับกิจกรรม 3 ส่วน คือ การเรียนหนังสือ การนอนหลับพักผ่อน และสำหรับกิจกรรม เช่น ออกกำลังกาย ใช้เวลากับครอบครัว รวมถึงใช้เวลากับการพัฒนาตนเองในด้านต่าง ๆ

พูดได้ 5 ภาษา ชอบภาษาไหนมากที่สุด

          หนูชอบภาษาอังกฤษที่สุด เพราะสามารถสื่อสารกับคนได้หลายชาติ และหนูก็รู้สึกเหมือนกับตัวหนูเองเป็นเจ้าของภาษา หนูสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษในระดับที่ยากได้ จากการสอบวัดระดับทางภาษา ภาษาอังกฤษหนูอยู่ระดับสูง ภาษาจีนอยู่ระดับกลาง ภาษาเยอรมันและภาษาฝรั่งเศสยังอยู่ระดับต้นอยู่เลยค่ะ

กิจกรรมยามว่างชอบทำอะไร

           หนูชอบวาดภาพ Anime เพื่อเป็นการผ่อนคลายจากการเรียน แต่ถ้าเป็นช่วงปิดเทอม มีเวลามากหน่อยก็จะชอบประกอบหุ่นยนต์พวก humanoid แล้วเขียนโปรแกรมให้หุ่นเต้นตามเพลงที่หนูชอบ ส่วนหนังสือที่หนูชอบอ่านจะเป็นหนังสือนิยายทั่วไปของต่างประเทศ อ่านได้ทุกรูปแบบขอแค่เป็นภาษาอังกฤษค่ะ

พูดถึงรางวัลที่ได้รับล่าสุด

           การแข่งขันครั้งนี้มีผู้เข้าแข่งขันมากกว่า 11,000 คน จาก 400 สถาบัน ใน 11 ประเทศ ซึ่งหนูได้รับรางวัลที่ 1 ด้าน Design and Engineering ของรุ่นอายุ 13 - 17 ปี ของภูมิภาคเอเชีย และยังได้รับรางวัลที่ใหญ่สุดของการแข่งขันด้วย คือรางวัล Grand Winner ซึ่งเป็นรางวัลที่ให้แก่ผู้แข่งขันที่ได้คะแนนการแข่งขันที่สูงที่สุดของทุกรุ่นอายุรวมกันในภูมิภาคด้าน Design and Engineering อีกรางวัลด้วยค่ะ การแข่งขันถูกกำหนดให้ใช้โปรแกรมเขียนแบบ 3D ทางวิศวกรรมชั้นสูงชื่อ Solid Edge มาใช้ในการออกแบบรถยนต์ในอนาคต ซึ่งตัวหนูเองไม่เคยได้ใช้โปรแกรมนี้มาก่อนเลย และมีเวลาค่อนข้างจำกัด เพียง 2 อาทิตย์ในการเรียนรู้และออกแบบ ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย การให้คะแนนมีการให้ในทุกส่วนงาน ทั้งความสวยงามของการออกแบบ ฟังก์ชันของรถในอนาคต การเลือกใช้เครื่องมือของซอฟแวร์ในการออกแบบว่าเลือกใช้เครื่องมือในระดับยากง่ายเพียงใด ถ้าใช้เครื่องมือในระดับยากก็จะได้คะแนนมาก ความชัดเจนของงานเขียน proposal รวมถึงการตอบคำถามของคณะกรรมการที่ต้องตอบได้อย่างตรงประเด็น ซึ่งทุกกระบวนการข้างต้น เป็นภาษาอังกฤษทั้งสิ้น

วางแผนอนาคตอย่างไร

           จะเรียนให้จบปริญญาเอก แล้วทำงานในสายอาชีพที่เรียนมา ส่วนอนาคตอันใกล้นี้หนูคิดว่าจะวางมือจากการแข่งขันในรายการต่าง ๆ แล้วหันมาศึกษาข้อมูลด้านงานวิจัย หรือด้านการคิดค้นนวัตกรรมใหม่ ๆ ในปัจจุบันค่ะ เพราะเทคโนโลยีมันไปไวมาก ถ้าไม่ตามให้ทัน อาจตกยุคได้

ฝากอะไรถึงเพื่อน ๆ

           ถ้าเราอยากจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ต้องมีวินัยในการใช้ชีวิต มีเป้าหมายในชีวิต ฝึกที่จะตั้งเป้าหมายให้กับตัวเองในแต่ละกิจกรรม แล้วต้องพยายามที่จะผลักดันตัวเองไปให้ถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ การเป็นคนเรียนเก่งอย่างเดียวไม่เพียงพอ ต้องสามารถเอาความรู้ที่เรียนมาประยุกต์ใช้บนเวทีของการแข่งขันได้ อยากให้คนเก่งทุกคนพยายามมองหาเวทีให้ตัวเองเพื่อการแข่งขันด้วย เพราะการแข่งขันจะทำให้เราฝึกที่จะกำหนดเป้าหมายที่สูงกว่าที่เราเคยกำหนด และเราจะได้รู้ด้วยว่าศักยภาพของเราอยู่ตรงตำแหน่งไหนเมื่อเทียบกับคนอื่น อย่ากลัวความล้มเหลว อย่ากลัวความพ่ายแพ้ เพราะถ้าเราไม่กล้าที่จะแข่ง เราก็ไม่มีทางที่จะเป็นทั้งผู้ชนะและผู้แพ้ ทุกการแข่งขันให้ประสบการณ์กับเราเสมอค่ะ